Maciej Krzysztof Dąbrowski ________ POEZJE __

Tak jak za polskim chlebem tęsknię za prostym słowem… takim, na które czekam. Tym, które brzmi jak spowiedź. Za takim, które z głębi duszy wyrwie sie do mnie z westchnieniem na swobodę, by – nie dać się zapomnieć… Ty jedna znasz to słowo. Jego jak klucza możesz użyć, by mnie otworzyć na miłość – gdy […]

… utwór z tomiku „Romantica”… ____________________________ Gdy dotykasz mych ramion brzmi to jak szmer strumyka ……….. ……….. rozprasza ……….. niepokoi ……….. ………..……….. do głębi mnie przenika ……….. muzyką cichą,  pulsem co narasta  jest we mnie ……….. ……………………………………… ……….. wtedy mój „metabolizm” czuje się tak przyjemnie ……….. ……….. budzi się ku nowemu wyrywa się z uśpienia […]

… Dzieło pisane dawno-dawno, tuż po sławetnej najtańszej w świecie i najpotrzebniejszej (dla zadłużonego Państwa) wycieczce do kraju lamy, machu-machu i marychy, na szczyty oszczędzania… znakomite do klaskania w spocone z zachwytu łappki i śpiewania, zwłaszcza w urodziny, imieniny i inne tym wydarzeniom podobne i co raz tańsze rocznice… Każdemu, komu byłoby nie do machu-śmichu […]

Jesteś ładna prawie jak na foto, a listy bardzo stylo_orto_gramatycznie piszesz gdybyś jednak potrafiła – odczepiwszy się od tematu „wiersze moje” – spojrzeć jaki jestem sam z siebie – w środku byłabyś jeszcze ładniejsza, bo rozmowa głównie o nich –  ot, kiedyś niechcący pokazanych – to nie moje klimaty, i nie kazałem czytać… jako część […]

Całkiem świtającym świtem pisałem z apetytem gdy na kanapy gołej skórze siadło coś… jakby stworzonko… golusieńkie jak kanapa całkiem, ale nieduże, i nie jak kanapa ona pękato zaokrąglona lecz – filigranowo zgrabne i nawet dla mnie zapracowanego, rozpisanego, w myślach zamyślonego – powabne. Trudno bym nie zwrócił uwagi, że mi tu wpadł ktoś aż tak […]

„….. „Człowieku, przecież ja się w Tobie prawie zakochałam…” ________________________________________ *** Co to znaczy , gdy Kobieta mówi : „ PRAWIE ” … ? Czy ma pewność …? Czy coś stwierdza …? Czy się bawi …? Czemu służą wszystkie dziwne zachowania? I te nerwy? I „na zawsze” pożegnania… ? Widać – „ PRAWIE ” to […]

Słowiańska dusza – jak wiosna… dzieciństwa dom przypomina, gdzie zawsze uśmiech, i miłość, szacunek, wiara, rodzina… Słowiańska dusza – romantyzm, odwaga, sztandarom wierność, i życie – by żyć pełnią życia, lecz… honor i zawsze rzetelność… Słowiańska dusza – gościnna, tak ciepła, mimo kłopotów śpiewna, tak bardzo rodzinna, ta z wierzbą i malwą u płotu… … […]

Brak zajawki, ponieważ wpis jest zabezpieczony hasłem.

  Są na świecie takie miejsca, gdzie jest sucho. Możesz wybrać się na kawę tam z dziewuchą, lub chłopakiem, i namiotem, psem lub kotem… Takie miejsca są… a jednak masz ochotę być choć raz tam… tam, gdzie mają pełno wody w dzień i w nocy, gdzie nie pędzą samochody, gdzie rowerów nie ma, wrotek ani […]

… Żądza Władzy dotyka przeróżne indywidua, od malutkich mąciwodów, poprzez wazeliniarskich karierowiczów po skrajnie niebezpiecznych dewiantów i tyranów. … dotyczy także małej plotkareczki, mającej ambicje być właścicielką magla… __________________________________ Nim padniemy, jak zazwyczaj, ich ofiarą, naszym kosztem, niezmierzonym żadną miarą – Żądza Władzy, ta przypadłość małych ludzi obrzydzenie w nas aż do jestestwa budzi. Im […]

… (Ona) miała pieski dwaaaa… i smycz miała… o, la, la… … a tej Pani i tej smyczy każdy (inny) by sobie życzył… czemu więc – nie jaaa…? (Jej) – Wspaniałej Kobiecie – latającej (już bez smyczy?) gdzieś po świecie, przychodzącej tu, czytającej tu, może teraz już nie (zbyt) wymagającej – daję… ___________________________ Pewnej Pani – […]

 …wiersz powstał po czwartkowej (27 marca 2008 w TV) wypowiedzi odpowiedzialnego(?) za losy kraju polityka na pytania dotyczące likwidacji abonamentu RiTV i na jakiej zasadzie, kto i od kogo będzie otrzymywał środki na produkcje mające spełniać misję mediów publicznych…… aż nie mogę uwierzyć ale chyba się nie przesłyszałem – po zadaniu pytania nastąpiła chwila konsternacji […]